Clubrit 6

Een groep van 8 renners plus chauffeur verzamelt zich in Rucphen voor de clubrit naar Valkenburg. Met -1°C is het gerust fris te noemen, maar dit is met een extra shirt, handschoenen, overschoenen en een windpakker, allemaal op te lossen. Het is iets over 7 als de gele armada zich op gang trekt richting Zuid-Limburg.

Net voor Breda heeft Sus een Strade Bianchi ontdekt, die we dan ook direkt nemen. T’is droog weer dus niks aan het handje.

De zon schijnt flauwkes en de wind waait rustig vanuit het noorden. De rijp op de velden en de mist boven de waters, zorgen hierdoor voor mooie vergezichten. De goeie opletters zien her en der een haas wegschieten en een ree oversteken.

Al fietsend lossen we problemen als plastic soep, Brexit en de crisis bij NAC op. “T’is nie moeilijk, t’is gemakkelijk” zouden ze in België zeggen.

Via Alphen, Poppel (B), Hooge Mierde en Reusel, rijden we richting de brug over het Postels eiland en langs kanaal Bocholt-Herenthals, om vervolgens bij Taverne Dikke Lowie rechtsaf langs nog een watergang, koers te zetten richting Wezel, Eksel en tenslotte Peer. Hier stoppen we bij een plaatselijke taverne om te genieten van een welverdiende  rustpauze. De kou heeft energie gekost en een warm bakske koffie mee appelgebak is dan een uitstekende oppepper. Nog een boterhammeke en een reep achterop en we zijn er weer klaar voor.

Weg zijn de renners. Richting Meeuwen, Gruitrode en Opglabbeek. De route bevindt zich nu aan de belgische kant van de grens, wat aan de fietspaden goed te merken is. Smal en vol steentjes. We proberen ze nog -á la Mathieu van der Poel- met ons voorwiel weg te schieten, maar er is geen beginnen aan…

Een onoplettende toerfietser doet ons nog even hard in de remmen knijpen, maar dit loopt gelukkig allemaal goed af.  Bij het Lanklaarderbos duiken we rechts de heide in, steken we 2x de rijksweg over om vervolgens bij Maasmechelen de grens weer over te steken en naar het zuiden af te zakken. Na een flink stuk langs het Julianakanaal valt de Slingerberg ons ten deel. De kilometervreters van de groep steken direkt hun neus aan het venster.

Na 150km doet dit de kuiten al wat kriebelen. We vervolgen onze weg, steken de A2 over, en rijden via de glooiende Visweg en Hulsberg richting Valkenburg. De liefhebbers pakken als toetje de Cauberg nog even mee om tenslotte na een ziedende afdaling bij eindpunt Amstel Gold Race Eperience aan te komen.  Een warme douche, koude pint en stevige maaltijd is ons verdiende loon.

GARMIN resumé: afstand 183,2km, gemiddelde 28,53km/u, hoogtemeters 592. Prachtige rit in goed gezelschap.

PS

Speciale dank aan Henk Voeten voor de verzorging en het ons veilig én boetevrij weer thuisbrengen. Top geregeld!

Voor de beelden bij dit verslag kijk in het fotoalbum