Clubrit 32

Verslag Laatste rit seizoen 2024

Aan mij wederom de eer om het allerlaatste verslag van het RTC- De Driesprong wielerjaar te mogen produceren. We gaan er iets moois van proberen te maken om eer te doen aan onze gezamenlijke belevenissen.

2024 is tot heden volgens mij een heel bijzonder jaar weer mogen zijn. Het voorjaar kwam maar niet los met vooral veel neerslag en matige temperaturen. Iedereen smachtte naar zijn shirtje met korte mouwen en zon op z’n armen en benen te kunnen voelen. We zijn op de proef gesteld onze hobby leuk te blijven vinden. De zomer was ook maar matig met nog steeds wisselvallig weer en relatief weinig zon. In het seizoen hadden we de gebruikelijke mooie maandelijkse ritten aangevuld met een paar nieuwe uitdagingen. De zeer geslaagde Sven Nijs Classic en de DSE Luxemburg-Etten-Leur uitdaging waren hier het voorbeeld van. Maar goed de laatste paar maanden worden we getrakteerd op droge zondagochtenden. Zo ook deze laatste fietsochtend van het seizoen, de 32^e alweer. We gaan deze tegemoet met meer kilometers dan ooit in het seizoen en ook het gemiddelde is verder toegenomen begreep ik van onze statisticus René. Zou het aan het materiaal liggen waar we op rijden of is het Kees L die met z’n nieuwe ros ons regelmatig extra uitdaagt. Ik weet het niet maar het is leuk om te horen dat we aan fitheid nog niet in lijken te boeken.

Maar goed terug naar het aanstaande vertrek. Het is met een graad of 5 aan de frisse kant,  een zonnetje dat er aan zit te komen en niet al te veul wiend uit het zuid-oosten volgens onze MIO. Een mooie ochtend dus voor de boeg.

Dat de driesprong op niemand wacht bleek deze ochtend niet het geval. Dat was maar goed ook. Martin kwam klokslag 5 over 8 nog aanrijden. Hij meldde met n klein kleurke op de wangen dat vrouwlief hem maande met de woorden; “Gij mot toch gaan fietsen? Och ja was de repliek. Duruit dan”. Martin had t bedlaken nog net nie aan z’n kont hangen maar hij hijgde al van de spoed toen hij aan kwam rijden. Iedereen blij dat ook Martin erbij was. Met 9 man driesprong, Cesare, Peter J, René, Ron, Ad, Adrie, Martin, Wim, ondergetekende en 2 man van RWV, Ivo en Jorrit vertrekken we richting Baarle-Nassau is het plan.

Via de Denneweg wordt de gas er maar gelijk stevig op gezet door Peter J en Ron richting Sprundel, dat beloofd weer wat. Via de Pauwestraat en Heikant gaan we langs de Panhoef over de mooie de Wildert  rechtsaf en linksaf de Tiggeltseberg op. Door over Kaarschot en  langs de Galderse meren. Ik merk dat m’n benen vandaag minder willen doen dan anders. Einde seizoen of de kou wellicht, het zal wel maar ik ben hierin gelukkig voor mijn ego niet alleen in. Meerdere mannen rond me maken opmerkingen dat t ff wat minder is of lijkt dan anders. Martin krijgt last van z’n rechterknie en besluit geen kopwerk meer te gaan doen om z’n gezondheid zoveel mogelijk te sparen. Herstel gewenst Martin! We rijden vervolgens langs de A58 waar Wim ons door Ulvenhout stuurt om via Landgoed Anneville op de slingerdreef uit te komen. De zon prikt laagstaand geregeld stevig in ons vizier. Mooie plaatjes geeft het om het landschap rond je heen zo te zien ontwaken. Wel op blijven letten!

Vervolgens rijden we om de Chaamse bossen heen langs ‘t zand terug richting Chaam om daarna terug binnendoor naar Ulicoten te rijden. Via de Oude Strumpt loodst Wim ons richting Hal en Castelre. Hartstikke mooie weggetjes waar ik althans nog nooit vertoefd had. Maar Google Maps Wim dirigeert ons in het mooie dorpje Castelre vervolgens richting een niet verwachte zandpad. Google Maps was volgens mij een klein beetje ontgoochelt, ff een bietje van slag, maar de oplossing was er snel. Omdraaien en gelijk maar ff pipi doen en terug de fiets op. Hoho ge ben toch nie dur nun haas gedekt zeker werd er geroepen. Laat mein ff munne banaan rustig opeten. De groep gunt de man z’n banaan en weg zijn we weer.

Ik denk dat ik hier toch ik al eens heb gereden komt bij me op.

Verderop komen we op een bekende kruising en we gaan rechtsaf de Hoogstratensebaan op richting Minderhout. We rijden erom heen. Vervolgens stuurt Wim weer terug aan op Hoogstraten en trakteert ons nog weer op een mooi weggetje rchting het viaduct de E10 over. Cesare geeft z’n ros hier weer de sporen, de uitdaging wordt maar door enkelen aangegaan. We naderen duidelijk het einde van ons seizoen. Over het viaduct gaan we iets verder rechtsaf richting Zundert. We steken de Maxburgdreef over waar het altijd ff opletten blijft. Via de Wildert kiezen we er dit keer voor om recht door Zundert te rijden richting de fietspad richting Rucphen. Kilometers voldoende reeds en dus maar een keer t kortste boven rondom. De fietspad richting Rucphen bevat al de nodige recreanten. Even opletten nog. Klokslag 11.00 uur rijden we Rucphen binnen over de Zundertseweg. Cesare kiest eigenzinnig de weg ien misschien het veiligst de weg ipv het fietspad om met dik 40 per uur Rucphen binnen te denderen. Alleen Rwv-er Jorrit verkoos om z’n achterwiel op te gaan zoeken waar hij zowaar in slaagde volgens mij. De rest keken elkaar eens aan en wisten dat het goed was zo. In een gesloten groep komen we aan bij de Raadhuisstraat vanwaar de hele groep zich opdeelde om recht naar huis te gaan. Dik 32 gemiddeld gaf de teller aan en daarmee is het gemiddelde denk ik niet naar beneden gegaan. Douchen en 12.00 uur retour in de heerlijkheid waar ons voor het eerst alhier een klassieke friet dis werd voorgeschoteld.

Onze Sus die dit jaar veel pech heeft moeten incasseren moest ook hiervoor afmelden met nu griepverschijnselen. Die komt in 2025 hopelijk voor de driesprong weer sterk terug ervan uitgaande dat ie in 2024 alle duveltjes achter heeft gelaten.

Ook Jeroen en Peter S waren nu present om samen te genieten van het gouden vocht en Friet aangevuld met hamburger, spareribs of Sate. We waren met z’n elven. Je hoopt zo’n moment met de gehele groep te kunnen delen maar verplichtingen en overmacht spelen ook mee.

Veel gelachen weer samen, voorzichtig nieuwe vooruitzichten werden er nog gemeld om ons ledenaantal en deelname op peil te kunnen houden.

Rond een 1400 uur ging het merendeel royaal voldaan op huis aan. Een paar bekenden zijn nog ff blijven hangen denk ik zo maar.

Mannen ik wil jullie ontzettend bedanken voor de afgelopen jaar, de saamhorigheid, de gezelligheid en de sportiviteit. Ik hoop dat jullie dit ook zo hebben morgen ervaren.

Het bestuur bedankt ook voor al jullie inspanningen om de groep de groep te laten blijven. We zien om ons heen hoe belangrijk dit is om het niet als los zand uit elkaar te laten vallen. Veel wijsheid en inspiratie gewenst om weer een mooi nieuw 2025 aan ons voor te schotelen met misschien nog een paar nieuwe leden erbij.

Toi Toi aan iedereen.

Warme Groet, Kees