ritverslag-3

Zondag 6 juni


Het hoofd doet pijn, de wilskracht schopt me uit bed.
Die laatste glazen limoncello toch beter niet gedaan, of eerlijk gezegd die fles.

Broek aan, zeem in het vet en naar het ontbijt.
Al snel lees ik dat Ron me komt oppikken om 7.50 en daarna PeterS zijn afmelding , hij is ziek.
Aan de start van nu ,onze 3e club rit staan 15 gele renners te trappelen, we geven het nog 2 minuten maar de 16e komt niet in beeld.
Hier en daar zijn kopjes al licht bezweet en hebben al wat training gedaan deze ochtend. Niemand wil voor  Tholen  tekortkomen ,zo lijkt het.

De trappers gaan rond en zetten koers naar de bult van BsH, om zo richting Oudenbosch te gaan. r&r doen het eerste kopwerk , want Ron zal eerder afdraaien, die moet/mag nog naar Limburg vandaag.
De wind is zwak , doch laat ons richting het noorden knallen, dus Willemstad is ons doel, echter is het herstelwerk aan de brug de spelbreker, waar daar aangekomen  ?? we de boompjesdijk gaan aanvallen.

De regen van afgelopen week heeft de polder doen ontluiken in alle tinten groen, hier en daar een verloren haan fazant die de kantjes afspeurt, een bruine en later een blauwe kiekendief hangen kort boven de graanvelden om iets lekkers te ontdekken.
Er is veel moois , als een mens het wil zien.

De trappers gaan pittig rond , en vers kopwerk doet niet verslappen, het eindgemiddelde van 31 is daarvan het bewijs. Maar iedereen heeft de zon zo gemist dat er extra moraal is gevonden. En ook de wind zit nu in het hol.
Hop hop hop, der zit het gas op.
De oude garde onder leiding van KL , niet te verwarren met koninklijke landmacht , trekt lekker door, ik hoor dat hij koikarper voer als ontbijt heeft gegeten, toch ook maar eens proberen. Want  de oudjes zijn er onmisbaar voor deze club.

De polder van Steenbergen gaat langzaam over in de aanloop naar Halsteren, en de vergezichten ingeruild voor bomen en bos.
Boerderijen staan dichter, en zo ook het gevoel van thuis.

Alsof het geen moeite kost zet iedereen zijn tandje bij , te mooie dag om te sukkelen, moeders we komen eraan !!
De weg van de Westelaar naar Nispen , is voor Mark en mij, en ook wij zetten de wattages wat hoger in, geen gesteun , geen gekreun, of toch ? hier een daar een bleit en een gil van onze huisdobber, maar zonder hem , zonder deze  paradijsvogel is het minder leuk, dat staat vast.

Aan de lindeweg in Nispen geven we over, onze taak erop, en kachelen zo achter langs, naar Visdonk. Daar komen de eerste scheurtjes in de condities bloot te liggen, en word er gemaand tot kalmte.
Dit werkt als een lap op de welbekende stier , en doen we er nog gewoon een schepje bovenop , lachten van  vreugde of verdriet, ik weet het zo net nog niet.

Op de Langendijksestraat, met de finishlijn bijna in zicht is er een leegloper , en komt de groep tot stilstand.
Kijkend naar de oprukkende bouwgrens van Roosendaal, en de Rucphense bossen op de achtergrond werp Ad zich op als monteur, en die flikt het kunstje snel ,voor onze Mark.

Ik zie hier en daar gespannen gezichten, want er is nog watt genoeg in de benen, en als we weer op de trappers stappen is dat te merken.
De weg over steken en we zitten op het fietspad naar Rucphen, ik zie al schuifwerk, posities worden gekozen. Die verdomde andere weggebruikers , zie ik ze denken. De trappers gaan stevig rond, schakelingen gedaan, anderen ontweken, tis van de band gebroken.  Met ruim achter in de 30 , maar ook al in de 40 word de finish gezocht, het veld uit elkaar geslagen ,komen we in Rucphen aan.

Mooi cluppie, mooie dag.

Rust goed want Tholen is volgende week, en om 7 uur gaan dan de trappers weer rond.
Stay save.

PJ