Clubrit 29

Verslag clubrit Albertkanaal

Op 16 september stond alweer onze laatste grote clubrit van dit seizoen op het programma. In het verleden was de september “ klassieker” altijd al een rit waar ik naar uitkeek. Mijn allereerste keer was in 2004 een tocht naar de Ardennen, waar we vanuit Hamoir de Buissoniere route fietsten. Na 15 km hadden we 35 km p/u gemiddeld. En Joske was toen de aanstichter. We moesten toen nog 120km ,maar het nekkie lag er bij de meesten toen al af. Ook andere tochten hieropvolgend, zoals meerdere keren de Eiffel, Mergelland, LBL route, Primus Classic, Namen en de Veluwe, doen me beseffen wat een leuke tijd we vaak samen hebben gehad. Zeker toen de bus van Jack ons altijd weer veilig thuisbracht.

Dit jaar was de belangstelling echter gering. Ik had al wat geturfd en in alle wijsheid besloten om een nieuwe route vanuit Rucphen uit te zetten. Ik had wat inspiratie opgedaan bij de Strava routes van Wout van Aert. Hij traint (net als Mathieu en vele ander profrenners) vaak achter de brommer op een groot gedeelte van deze route. En het is altijd leuk om nieuwe paden (zoals ook in het echte leven) te bewandelen of te fietsen.

Uiteindelijk waren we met 5 dapperen: Rini, Kees, Ad, Ron en Peter. Niet te snel rijden was de afspraak en vooral veilig rondbollen. De route ging via de Slingerdreef richting Riel, alwaar we het Bels lijntje hebben genomen. Een voormalige spoorlijn tussen Tilburg en Turnhout welke is omgevormd tot fietspad. De restanten van de spoorlijn zie je nog wel her en der. Uiteraard net als een echte spoorlijn betaamd, een recht pad naar het zuiden, waar het soms wel oppassen is voor de vele “spoorwegovergangen” waar de auto’s voorrang hebben. We besloten daarom ook om achter elkaar te rijden. Net zo veilig en het geeft ook wat meer rust momenten met zo een klein groepje. Helaas viel de telefoon nog aan diggelen bij Kees toen hij zijn jasje uitdeed. In elk geval een mooie

reden voor een nieuwe want de huidige was al redelijk antiek (wat een 8 jaar oude telefoon toch vaak is volgens de huidige jeugd).

Vanuit Turnhout linksaf langs het kanaal all-the-way naar Dessel. Dit ging goed, totdat de fietspad ophield door werkzaamheden. Na wat gesteggel wist Ad wel de weg, met als gevolg een behoorlijke omweg naar Postel. (Wellicht ook om op te klimmen in de stand voor het clubkampioenschap). Uiteindelijk kwamen we na 105km aan bij een mooie taverne genaamd “Molski” (Bij het kanaal “ de bocht naar Herenthals”) Het bakken van wat panne(n)koeken duurde nogal lang. Pas na ongeveer een uur wachten, werkten we ze in ongeveer 5 minuten naar binnen. Rini zat al op de fiets vol ongeduld te wachten. Dit gaf Kees wel de gelegenheid om zijn roze condoom in zijn voorband te vervangen. Naar het schijnt zijn deze 100 gram lichter.

Vervolgens gingen we over het jaagpad langs het kanaal van Dessel naar KwaadMechelen. Uit interesse heb ik eens gegoogled wat de betekenis is. “ Een jaagpad of trekpad (ook trekweg) is een pad langs een kanaal of rivier dat werd gebruikt om schepen vooruit te trekken. Dit voorttrekken werd jagen genoemd en geschiedde bij ongunstige wind en tegenstroom” Voor de Driesprong renners heeft een jaagpad volgens mij een andere betekenis, want de snelheid ging al snel richting de 35km. En dit terwijl je maximaal 30 mag rijden volgens de Belgische regels.

Na een 20 tal km kwamen we aan bij het Albertkanaal. Ook hier een breed fietspad zonder verkeer waarbij de GPS de club wel een paar keer een onnodige afslag liet nemen. Terechte kritiek voor de uitzetter, die dit volgende keer beter zal controleren. Langs het water veel industrie en de weg leek wel oneindig. Wat uiteindelijk een 55 km lang Albertkanaal bleek te zijn. Het goede nieuws was dat er aan het einde weer een Taverne was waar we snel 2 grote cola’s achterover konden slaan. Wel nodig want de beentjes werden al wat stram en de temperatuur zorgde voor behoorlijk wat zoutafzetting op menig broek en shirtje.

Hierna terug langs het kanaal richting Brecht. En warempel, Peter had een scooter geregeld met daarop de verzorger van Evenepoel, die (speciaal voor Rini) ook de look-alike van Van der Poel zijn vriendin in een kort broekje achterop had zitten. Met als gevolg dat het vechten was onderling om in het wiel te zitten van de Vespa. Kees vroeg nog of hij over mocht nemen, maar hij kreeg alleen een ontkennend knikje terug. Met een snelheidje van een kleine 40 in het uur waren we zo in Brecht waar we vriendelijk goeiendag zeiden tegen onze nieuwe tijdelijke vrienden.

En wat bleek… we reden direct op het parcours van een amateur wielerwedstrijd. De politie maande ons met spoed vooruit want juist toen kwamen de koplopers eraan. Ad twijfelde nog even om aan te sluiten, maar ook hij wordt verstandiger en besloot af te slaan richting Wuustwezel.

In de tussentijd was er het beste wel af bij de meesten. Krampaanvalletjes en vooral veel dorst. Daarom ff gestopt bij Jagersrust. Waarbij onze nestor direct een “ tournee general aan de club” gaf. Waarvoor dank.

Conclusie: een superleuke dag met een prima onderlinge sfeer. Af en toe een vrolijke sneer. In totaal 214km afgelegd, wat volgens mijn Strava een record is voor onze club. Dus dat hebben we in de pocket. Onze Ron staat inmiddels aan de leiding voor het clubkampioenschap, met Ad op een tweede plaats. Dus dat word spannend! Veel respect ook voor Rini. 75 jaar en gewoon doorgaan. Volgend jaar ben je er hopelijk met 76 jaar weer bij deze nieuwe klassieker!

Net als overigens hopelijk ook de rest van de club. Zet 14 september 2024 alvast maar in jullie agenda!

Groetjes Peter