Clubrit 23

4-8-2024
Aan het eind van de oprit, staat ,trouw elke zondag, de Hoevense klepper Ron al op me te wachten, in de drie km die ons brengen naar de startplaats nemen we nog snel even de week door. Hoest thuis, studie, weerbericht, en gebeurtenissen.

Zal niet druk zijn vandaag concluderen we, vakantie periode, en Sus die aan huis gekluisterd zit. Onder woorden moeten snel weer ingeslikt, want op het plein staan 30 wielen al te wachten, wat met ons twee de teller op 34 brengt, Hoe zo : vakantie. Een aantal gastrenners heeft echter wel andere plannen , en 4 van hen kiezen al het hazenpad. De 13 achtergebleven kleppers kleuren hoofdzakelijk geel, maar de mix maakt het een kleurrijk gezelschap. GAS OP DIE LOLLY, en weg zijn de renners.

Het gebruikelijke ritueel is afgewerkt, en inmiddels is de “Windy” app een standaard protocol bij vertrek, NO 3, oplopend naar NO 4, waarbij de wind de grote rivieren niet graag oversteekt. Via BSH, en de dijk naar de betoncentrale voert de club richting Willemstad, daar moeten de spieren wat aangespannen, maar iedereen komt eenvoudig boven, het tempo is gestaag, maar behoudend. Die behouden sfeer is er eigenlijk nooit, en ik steek het persoonlijk op de winst van Evenepoel, daarmee gelijkstaand aan het verlies van vd Poel, niet te verwarren natuurlijk met een Dolleboel.

Waarvan akte.
Na de brug gaat de reis links af, en komen we aan de Noordzijde van de Hellegatsplaten , een 350 Ha groot natuurgebied. Ooit de schrik van menig bootjesvaarder, want de verraderlijke slikken, en schorren heeft menig boot doen stranden, Gaten uit de Hel, werd dit gebied genoemd.
Aan de noordzijde van de Hellegaten liggen de Ventjagersplaten, die ooit verbonden waren aan elkaar, maar door de menselijke drang naar mobiliteit werd een asfaltplaat aangebracht, en zijn er nu twee gebieden. Maar wat een uitzicht, en na wat slingeren komen de over de dijk in Ooltgensplaat, platen genoeg zou ik denken. Niet ver na het achterlaten van dit, in rust zijnde dorp ,is een roep vanuit het peloton, die de zaak doet stilstaan. Lek is het stopteken, een paar nemen dankbaar gebruik om bij te eten, te drinken, hun jonge heer te laten luchthappen, een aantal werpt zich op tot machanieker. Kort naar deze stop mogen Van K, en PdTK het kopwerk doen, en zo langs het Volkenrak is de wind
nou niet echt de meest vriendelijke. Die NO van 4 is toch wat eerder aan wal dan gehoopt, maar beide heren slaan met verenigde krachten het monster neer, en na wat draaien en keren mag een ander het proberen.

Al snel komen de ganzen ( en nu met kroost ) bij het voeteneind van de Philipsdam in zicht en draaien we, en nu met wind in het hol, de mooie lange klim op. Dat de wind nu onze vriend is, blijkt uit het tempo, en in een scheet en een zucht zitten we weer in Vossemeer. Steenbergen, Moerstraten en Kruisland blijken een peulenschil, en met een kleine klim bij Gastel maakt deze tocht een mooi gemiddelde van ruim 32, en op een kleine 4 km na staat mijn teller op 120. De eindsprint die onze Mark er nog uitperst komen we richting Rucphen city, maar niet voordat ik
het hol van hem heb gekozen, en met been voldaan gevoel een schouderklopje geef. Doe mij nog een stukje Ossenworst van Peter S, daar loop ik goed op.

Op naar volgende week, naar weer een wieleravontuur.
Namen zijn bekend bij de redactie, er kan niet inhoudelijk worden gereageerd op dit verslag