Clubrit 2

Omdat Peter Jansen samen met René Dekkers, Ron Konings en Peter Struijs op fietsavontuur zijn in Gran Canaria, start deze rit al op zaterdagavond om 16.30 uur met het ophalen van het busje bij Peter thuis. Het is goed dat Ina even belde, bang dat ik niet op tijd zou zijn, maar ik was al onderweg naar Theike om het busje op te halen. Vanuit Theike is het busje richting Rucphen gereden om daar een nachtje veilig achter de poort te wachten op clubritje 2.

Zondagochtend om 8.25 uur arriveerde ik met het busje op de afgesproken plek, het plein bij de Plus, waar Peter Naalden als enige op mij stond te wachten.
Al snel kwamen de overige rijders langs alle kanten aangewaaid, met Ivo die om klokslag 8.30 uur als laatste aansloot.

3,5 graad en Noord-Oosten wind, brrrrrr
We zijn weg richting Zegge.
Bij het viaduct van Zegge wordt het al een beetje rommelig.
De helft rijdt op het fietspad, de andere helft rijdt op de weg.
Een beetje verder bij de Lage Zegstraat moesten Peter Naalden en Adrie even teruggeroepen worden omdat ze te ver reden.
Op de Borchwerf raak ik ze kwijt, de renners gaan via het fietspad en ik via de hoofdweg.
In Gastel wacht ik ze op bij het tunneltje om de weg weer samen te vervolgen.
Eenmaal op de Huizendijk richting Zevenbergen wordt er gemaand dat het tempo wat lager moet.
In Zevenbergen aangekomen bij de stoplichten springt het licht op rood en blijft er 3 man en de bus achter.
Er wordt rijdend gewacht om samen de weg weer te vervolgen. In Langeweg waren de rijders even de weg kwijt.
Volgen met de bus is niet altijd even gemakkelijk als de weg ineens overgaat in een fietspad. 
Even een stukje door de berm bracht het busje weer op de weg, zodat ook ik de weg weer kon vervolgen.
Net door Zevenbergschehoek heen zaten we weer verkeerd, draaien maar weer.
Ergens op de Amerweg had Leon hoge nood. Na de pis-stop heb ik hem achter het busje aan weer naar de rest gebracht.
Daarna was ik blij dat ik niemand tegenkwam in al die dorpsstraatjes die volgde.
Vlakbij den Elsakker had Marijn het even taai, maar Ivo de man in vorm bracht hem weer terug.
Verder via de bekende weg terug naar Rucphen, waar Bas de deur van HH1810 al voor ons open had staan.

Al met al een koude en rommelige rit, maar allemaal weer heel en voldaan thuis.

Groeten Ad