Clubrit 16
Rondje Tholen
Verslag Rondje Flipland Tholen:
Een enerverende ronde die de deelnemers en zeker ondergetekende niet snel zullen vergeten.
Aan mij om er een verslag van te maken. We zullen er maar niet te lang mee wachten om al die herinneringen levend te kunnen gaan verhalen.
Iets voor 7 stonden we met 9 gele rakkers en 1 vrolijke gastrijdster Dorien van Loenen klaar voor het vertrek van een 140Km rondje Flipland met koffiestop op Tholen. Kees L, Rien, Adrie, Peter S, Peter J, Peter N, Ron, Wim en ondergetekende Kees N. De Kermis stond klaar maar nog geen enkele attractie was open en ook de braderie stond al in de startblokken. Dat de Driesprong op niemand wacht ging deze keer niet op. Ik was munne bidon vergeten dus ff gauw terug en we dachten toch zeker dat Rene zou komen. Ik rap de fles gaan halen met wederom de reserve Giant onder mij en Rene bleek op het laatst toch afgezegd te hebben. Sus had eerder die ochtend al aangegeven helaas niet mee te kunnen.
Wij allen keken met een schrale blik naar de lucht of het wel droog zou blijven. Met z’n allen op zoek naar de zomer en toch met goede moed werd er vertrokken richting Oudenbosch waar we net over het spoor vergaten linksaf te rijden. Nog voordat we verderop bij de splitsing linksaf richting Oud-Gastel zouden rijden werd de eerste lekke band gemeld door Peter N. Repareren en snel weer door maar na 2 km melde Peter N opnieuw een leegloper onder het viaduct van de A17. Is dit een voorbode of…. Wim peuzelde vakkundig opnieuw een piepklein steentje uit het rubber.
Wederom werd de trein in gang gezet met kopbeurten van een kilometer of 10. Met de wind schuin in de rug ging het voor mijn gevoel redelijk hard. Geen tellertje of niks bij op de Giant dus gewoon meerijden met de rest. Via Kruisland gingen we over de mooie Boonhil richting Steenbergen. Dwars door Steenbergen over de klinkers net na het Haventje rechtsaf richting de Heen.
Aangekomen in de Heen besloot Rien toch af te haken en links omkeert te maken richting huis. Misschien ging het toch ietske te rap en met de stevige wind erbij was het vaak wat lastiger te schuilen achter je voorligger. Rien bleek later na bijna 80 km met een nat pak ook veilig thuisgekomen te zijn. Dankje Rien dat je er toch maar weer bij was en op naar volgende week zou ik zeggen.
Wij zetten met rasse schreden voorwaarts richting Flipland. De wegen dan droog en dan weer vochtig voorzagen ons met regelmaat van een kleispraytje. Allemaal in hetzelfde schuitje doet je sneller besluiten je erbij neer te leggen.
Ron en Peter S pakten na een paar km op Flipland de kop over en trokken hard door. Met het einde van de ronde in zicht bij het dorp meldde Dorien zich met een leegloper. Drie keer Scheepsrecht zo zou later blijken. Dit was gelukkig de laatste. De mannen van de Driesprong stonden bijna met z’n allen gelijk vooraan om haar te gaan voorzien van alle hulp. Wat een edelmoedigheid en Peter J schalde met regelmaat Hé Kul. Dorien moest een plasje plegen maar verkoos een bosje in het dorp toch maar niet en wilde wachten tot aan de koffiestop. Peter J verzamelde de kapotte binnenbandjes op z’n ouderwets en had er inmiddels drie rond zijn nek en schouders hangen. Weer vertrokken nam ik een paar kilometer verder met Dorien de kop over op Tholen. Na een paar km kopwerk reed ik te scherp op het randje van de fietspad en kwam ten val. Adrie, die achter mij reed, ging over me heen zonder dat ik het haast merkte. Voor mij is dit eerste keer dat het met de racefiets gebeurde en een man of 2-3 in mijn val meenam. Vooral dat
laatste ging me niet in de ‘koude kleren’ zitten. De groep bleek begrip- en vergevingsvol maar evengoed munne kwebbel is het hele ritje vrij rustig gebleven. Ook omdat ik net als vorige week niet de macht had om lekker mee te kunnen doen.
Nadat we rustig weer op gang kwamen bleek Adrie z’n fietspomp verloren. Dacht hij. Adrie rijdt terug met Peter S en later ook nog Wim als extra assistentie bleek het nuttige kleinood niet gevonden. Toen bleek dat Peter J. het ding in zijn rugzakje ‘verstopt’ te hebben. Even werd er gedacht dat ie Adrie’s sjieke pomp in wilde ruilen voor die van hemzelf. En ja hoor daar kwam de hele uitleg hoe het dan wel in elkaar zat. Wederom een prachtig verhaal met heel veel ’hé kullekes’ erbij. Iedereen blij dat t pompke weer terecht was en er kon gelukkig weer gelachen worden.
Via de buitendijkse fietspaden waar de meeuwen hun schelpen-mossels op gedeponeerd hadden om ze op te eten reden we slingerend naar de Koffie bij Camping Stavenisse. Alles leek gesloten maar de gastvrouw had keurig alles in het gereed. Goede koffie met licht opgewarmde appelflappen lagen er klaar voor ons. Dit werd aangevuld met oprechte aandacht en zorgde er voor dat het een korte perfecte pitstop werd. Er bleven dit keer wel een 3-4 tal van die lekkere flappen over. Doggibag of Frèten net nun Rucphèner zegt men wel eens. Dat laatste dus, die diengen waren zo weg. Wij weten wie.
Bij het vertrek van de camping deponeerde Peter J pas zijn rubberbandjes in de kliko. Ze zaten kennelijk als gegoten. Op weg naar Tholen met een windkracht 4 uit het zuiden zorgde wederom voor een wind opzij tot schuin in de rug. Via Steenbergen, Heerle langs café de Brembos aangekomen in Nispen zetten we via Heijbeek koers richting Rucphen. Peter N buigt bij d’n Uil af direct naar huis. Dorien rijdt bij d’n Langendijk door naar huis. Die kan toch ook een lekker potje trappen.
Via de Langendijk naar Rucphen alwaar Kees L en ik afbuigen bij de Keijtenburg en de rest ook direct naar huis rijdt i.v.m. wellicht vaderdag verplichtingen of de eerste EK wedstrijd van Nederland niet te missen tegen Polen. Deze is met 2-1 gewonnen. Misschien een mooie opmaat naar meer. Het weer is toch alleszins meegevallen. De buien vielen verspreid rond i.p.v. op ons en de temperatuur was goed.
Ik zag behoudens mezelf deze rit alleen maar sterke driesprongers. Het gemiddelde lijkt met 31 km/uur dit iets te verbloemen maar het mag duidelijk zijn uit het verhaal hoe dit komt. Dat beloofd nog wat voor de komende tijd. Hiermee gaan we deze memorabele rit beëindigen. Mijn wonden likken en jullie zeker danken voor de mooie rit en tot de volgende.